شرکت نیویورکی معماری شهری ، طراحی ویلا ی یک خلبان را با بررسی ایده ی پرواز در قامت کاتالیزوری برای طراحی معمارانه خلق کرده است.
این سکونت گاه برای یک خلبان بازنشسته با ترکیب اجزای پیاده شده ی هواپیما تولید شده، و در نزدیکی یک برکه ی کوچک واقع گردیده است. شکل ساختمان در استخر خانه بازتاب یافته و بر آن تأکید شده است.
ساختمان چنانچه به عنوان یک حجم_شناور
بین آب وتوسط هوا احاطه شده و با یک حجم معلق و بسط یافته ی عمودی مفصل_بندی گردیده
است. چرخش سکونت گاه تأمین حداکثر نور روز را با پنل های لعاب دار نصب شده بر روی
چارچوب های فلزی پرچ شده ، چنانچه توسط قاب فلزی مجوف احاطه گردیده، ممکن می
سازد.
این عناصر خاص بافت ابرها در حالی که اشعه ی خورشید را کاهش می دهند و سایه های ملایمی را ایجاد می کنند، تکرار کردند.
فضای داخلی خانه از توالی سه فضای اولیه بخش وسیع نشیمن گاه، اتاق خواب معلق و یک کتابخانه شکل یافته است. فضای انتهایی در جایگاه مخزن خاطرات شخصی مالک و همچنین یک منطقه برای برای تفکر و مطالعه ظاهر شده است. یک پنجره ی بزرگ مقیاس با جنگل مجاور خانه مواجه گردیده، در حالی که فضای خلوت دیگری را در پشت خانه در مقابل اتاق خواب اصلی پدید آورده است.
یک مجموعه از فضاها مابین دو فضای اصلی پنهان شده، و توسط پلکان مرکزی گردان چنانچه به سمت اتاق خواب در بخش بالایی ساختمان حرکت می کند، به نمایش در آمده اند. برنامه های متنوع به شکل مستقل در تضاد با آداب مرسوم زندگی سازماندهی شده اند.
عکسهای بیشتر در ادامه مطلب
